< SirdalsKameratene 2

ut av permen:
En kvinna kom till brunnen
Gud samlar skattar på jorda
Gud spør ikke etter den beste
Han er underveis
Herre led meg
I Herrens omsorg 
Jag behöver ei forstå
Jag har talat med Gud
Livet er ikke alltid lett
Kjærlegsfullt han vakar øver meg
Når min tid en gang er over
 Oldefar's saloon
Vi er på reise til fredens land

 C
Din Gud der på høyden
^CLivet er herlig^F når du er på ^Chøyden. Du har ^G7fred i sinn når du er ^Cder.
Men livet endres^F når du kommer i ^Cdalen. Miste ei ^G7motet aldri ensom du ^Cer.

For din Gud der på ^Fhøyden, er din Gud nedi ^Cdalen.
Når ting går ^G7galt, han gjør alt ^Cnytt.
Han som er i din ^Fglede, er og midt i din ^Csmerte.
Din Gud hver en ^G7ny dag, er din Gud hver en ^Cnatt.

2 Vi er frimodig når vi er på høyden. Det er lett å tro når livet er bra.
Men ned i dalen, når vi fristes og prøves, er en lutret tro det beste Gud gav.
^ 

E
En kvinna kom till brunnen/Det finns en källa
^EEn kvinna kom till brunnen för att få sin ^#Gkruka ^Afylld.
Hennes ^#Fmliv var helt för^H7felat, och hjärtat fyllt av ^Eskuld.^H7
ESå fick hon möta Jesus som sa: "Din ^#Gsynd jag ser.
Men ^#Fmdrick av ^#Flivets ^H7vatten. Du törstar aldrig ^Emer"

Det finns en källa, från Gud den ^#Gflödar ^Afram.
^#FmDet finns ett ^H7vatten, Guds kärlek är dess ^Enamn.^H7
EDrick av det vattnet och evigt ^#Gliv du ^Afår.
^#FmDet finns en ^H7källa från Golgata den ^Egår.

2 Det kom ett dån från himlen, som när en stormvind drar förbi.
Den fyllde hela rummet och den gav dem ro och frid.
Profeten hade lovat att Anden komma skall.
Från djupet av ditt inre skall källan flöda fram.
^  

 G
Gud samlar skattar på jorda
^GGud samlar skattar på ^Cjorda Det ^D7vakraste han veit er ^Gder.^D7
Han ^Gkjøper opp kostbare ^Csteinar Om ^D7aldri så høg prisen ^Ger.

2 Gud samlar seg skattar i verda I kvar einaste avkrok han dreg
Kor tungt han ofte må bera Når han samlar skattar til seg.

3 Gud samlar skattar i verda Ti tusentals perler han finn
Eit hav av gull og juvelar Er det han kvar dag samlar inn

4 Men er det ei einaste perle Han ser men han ikkje kan nå
Han sørgjer han føler seg fattig Av perler han har alt for få.
Tekst Arne Nordbø
^ 

Gud spør ikke etter den beste D
^DGud spør ikkje etter den ^Abeste Og krev ikke høgaste ^Drang
Men alltid han ser på dei ^Gmin ^Emste Som ^Abeste å vitna for ^DHan

Men ^DGud vil ta hånd om den minste ^A
Og den som er liten får ^Dfør
Vert stor når han ropar til Jesus
Og ikke kan frelsa seg ^Dsjølv

^DÅ det som kan synast så ^Aringe Er alltid Guds dyraste ^Dskatt
For dei kan han helga i ^Gsan ^Emning Og ^Aher kan han visa si ^Dmakt

Dei minste kan kjenna til ^Asynder Og streva i avmakt og ^Dtvil
Og gråta i tungaste ^Gstun ^Emder For ^Aalt det som dei ikke fekk ^Dtil.

^DHans kraft vert fullenda i vann^A makt og det skal du alltid få ^Dtru
og slik skal du alltid få ^Gve ^Emra eit ^Alevande vitne for ^Dhan
^ 

Han er underveis  
^GGår du bedrøvet tvilende ^D7her
undres om Herren enn har deg ^Gkjær.
Tvilende går du veien syns ^Clang
Borte er ^Ggleden for^D7stummet din ^Gsang.

Han er underveis ja - Han er under^D7veis.
Jesus din Frelser Han er under^Gveis.
Kom gå Ham i møte, i tro gi deg ^Chen.
Så skal du få ^Gkjenne din ^D7Frelser og ^Gvenn .

2 Marta Maria sørgende gikk,
ventet og ventet svaret ei fikk.
Men så kom Han da som verst det så ut
med dette herlig forløsende bud,

3 Jesus han kjenner nok sine på jord.
Han vet hvor du kjemper, han vet hvor du bor.
Mot sørgende sjeler Han styrer sin gang.
Og der hvor Han kommer blir sorgen til sang.
^ 

E
Herre led meg

^EHerre led meg dag for dag   i din ^Avilje vil jeg dra,
om det ^H7enn gjennom lidelser ^Ebær.
Når min vandring synes lang, jeg deg ^Abeder gang på gang.
Herre, ^H7led meg dit hjem der du ^Eer. (2g til slutt)

I sin kjærlighet han har, vist ^Ahvor stort hans offer var.
Alt han ^H7ofret for å frelse deg og ^Emeg.
Jesus tok min synd på seg, for å ^Aåpne frelsens vei.
Slik en ^H7kjærlighet vi menn'sker fatter ^Eei.

2 Men når Jesus elsker så, da vi burde vel forstå
at hans største ønske er å ta oss hjem,
Derfor synger jeg i dag med et høyt Halleluja,
Vi flytter like inn i himmelen.
^ 

I Herrens omsorg (A)

Så godt å være i Herrens omsorg Og vite alltid han er meg nær.
Få legge alt i hans sterke hender Når det omkring meg kun mørke er.

Vær ei bekymret du har en Fader
Som ser til den som er svak og redd.
Vær ei bekymret — Tenk alle dager
Han selv har lovet å være med.

2 En trofast bror går jo ved vår side En hyrde god for sitt barn han er.
Vi har en Fader som selv vil stride For deg og meg, så kun stille vær.

3 Og snart en dag så er alt forandret Til fryd,og glede og harmoni.
Da er vi hjemme i Himmellandet Og vi er lyk'lige, glad og fri.
^ 

C
Jag behöver ei forstå
^DLivet känns ibland som ^E7storm, vindkast och ^A7vågor.
Höga ^Emböljor slår i ^Avarje människas ^Dsjäl.
Stormen ^#FmIämnar oss med ^Dmånga stora ^Gfrågor.
Alla ^A7svar vi ej kan få, ei alt för^Dstå.

Jag behöver ei förstå, bara ^A7vid hans sida gå.
Alle ^Emvarför måste ^A7inte få sitt ^Dsvar.
Låt mig ^#Fmbara veta ^Datt han banar ^Gväg, dag liksom ^Emnatt.
Jag be^A7höver ei ^Emforstå, bara ^A7vid hans sida ^Dgå.

När mitt liv en gång är slut, då han mig kallar.
Han kallar mig hem till Himlens gyllne, sköng strand.
Jag ser då tillbak's på färden genom världen.
Jag behövde ej allt forstå, det ser jag då.
^ 

Jag har talat med Gud
Jag har talat med Gud i det tysta Om alt som jag finte forstår
Om alla de giftige pilar Som giver mig blødande sår

2 Jag har talat med Gud om den lengten Som griper mitt hjerta iblandt
At lyfta den avklippta vingen Mot okjenda hegrande land

3 Jag har talat med Gud om de gåtor Som prøver min barnslige tro.
Om alla de tusende frågor som hjertet Ei lemnat nån ro

4 Jag har talat med Gud om de kjennslor Hvar urstrøm gir smærta og trøst
Av alla de spørjande tankar som rurost i mitt Undrande bryst

5 Jag har talat med Gud i det tysta Om tankar som verden ei vet 
De kjenslor som verden ei anar Å Gud det er vår hemmelighet.

6 Jag har frågat min Gud Om Hans vilja og talat med honom om alt
Nu tiger mitt hjerta blott stilla tils Herren Betalade alt
^  

Kjærlegsfullt han vakar øver meg
Kjærlegsfullt Han vakar øver deg
varje steg av din veg går han med
Liksom modern vakar øver barnet
Han er nær deg om enn mørker din led

Er du sterk er du svak er det natt er det dag
Er din sjel full av frøyd er av sorgjer er du bøyd
Kærlegsfullt han vakar øver deg
Varje steg av din veg går Han med.

Før enn skapelsen blev fanns en plan for ditt liv
Også frykta ei då Han vil alltid med deg gå
Kjerleksfullt Han vakar øver deg
Varje steg av din veg går Han med.
^  

C
Livet er ikke alltid lett
^CLivet er ikke alltid lett, å leve her på ^G7 jord.
Manger skarpe kanter, vi møter på vår ^Cvei.
Dager som er tunge, vi må også møte ^Fdem.
Men bakom hver en ^Csky, så titter ^G7 sola frem i^C gjen.

Gud ^Flovet deg ikke alltid, at ^Cdet skulle være ^Amlett.
Men han ^Dmlovet deg å ^G7være med igjennom ^Calt.
Nei, Gud ^Flovet deg ikke alltid at ^Cdet skulle være ^Amlett,
men Han ^Dmlovet deg å ^G7være med igjennom ^Calt.

Det er mange tunge bakker, som vi på jord må ^G7 gå.
Og vi skjønner ikke, hvorfor det skal være ^Csånn.
Gjennom de trange daler, og opp de bratte ^Ffjell.
Vil vi se at Gud er ^Ctrofast at han var ^G7 med alike^C vel.
(Hilde Norvik: Han er med) ^ 

F
Når min tid en gang er over
^GNår min tid en^Dgang er ^Gover, og jeg ^Creiser heri^Gfra
Vit at ^Creisen mål er ^Ghimlen, takket ^Avære Golga^Dta
Da jeg ^Gmøte ^Dskal min ^Gfrelser, han som ^Ctok min synd på ^Gseg^H7
Da jeg ^Call min takk vil ^Gbringe, tenk at Jesus ^Dfrelste ^Gmeg.

2 Men om du en dag når himlen mens jeg på jorden er
Jeg ønsker at vi møtes i vårt hjemland over der
Og når gjensynsdagen kommer la meg si deg hvor jeg er
Jeg vil sitte der med Jesus og for alltid være der.

3 Og da skal vi være sammen for tid og evighet
Da kan vi prise Herren for hans store kjærlighet
Å jeg lengter til det stedet hvor min kjære frelser er
Jeg vil sitte der med Jesus og for alltid være der.
^  

 A
Oldefar's saloon
^EMin oldefar drev bar i Kansas ^H7City,
Han reiste Pil "over there" som ^Eemigrant,
Og jobbet dag og natt, og var så ^H7flittig,
Hvis ^#Fmjeg skal tro historien  tala ^Esant.

^ESå engang skal jeg dra til Kansas ^H7City,
Og kanskje finne oldefar's ^Esaloon,
Den ligger visst nok brakk i Kansas ^H7City
Hvis ikke den er solgt på tvangs^Eauksjon.

2. Hvor ble det av min slekt i Kansas City?
Jeg hører jo så mange rykter går.
Min oldefar ble visst nok over nitti,
Men satt i fengsel over tredve år.

3. En kveld dro oldefar sin muskedunder,
Mot en revolvermann som var sa brå,
Han traff dessverre noen andre kunder,
Og derfor bar det inn bak lås og slå.
^  

  D
Vi er på reise til fredens land
Vi ^Der på ^Areise til ^DFredens land, der ^Gstormer det ^Dikke som ^Aher.
Der ^DFrelseren tar oss ^Gi Sin ^Dhand, og vi skal få ^Avære Ham ^Dnær.

Jeg lukker mine øyne for verdens prakt, den får ikke fange mitt sinn.
Jeg lengter å få den hvite drakt, og gå gjennom portene inn.

Jeg venter å se Ham, min Frelser kjær, som en gang på jorden har gått.
De ord som Han talte til oss her, ved det har jeg frelse fått.

Si, vil du gå med meg til Fredens land, ja da må du på Frelseren tro.
La Han ved Sin nåde ta din hand, og føre deg hjem til Sin ro.
La Han ved Sin nåde ta din hand, og føre deg hjem til Sin ro.
(Randi Filtvedt Johansen tekst) ^